بعد از یه سفر مشتی امام رضا(علیه السلام)

اولین چیزی که به ذهن آدم می رسه

اینه که تا می تونه برا امام زمانش کار کنه

و اینم خاصیت تربیتی امام رضاست

مارو همیشه برا ظهور حضرت آماده می کنه.


استاد حوزه مون می گفت:

یکی از رفقای طلبه ش شدیداً اهل کار و تلاش بود.

همیشه در حال مطالعه خوابش می برد.

بهش می گفتیم: فلانی! چرا مثل همه جاتو نمیندازی یه گوشه راحت بخوابی؟

می گفت: من سرباز امام زمانم ، یعنی وقف امام زمانم ، حالا که وقفم حق تصرف در وقف رو ندارم ، نمی تونم با اختیار خودم برم بخوابم! ، پس تا موقعی که جون دارم کار می کنم ، تا موقعی که خوابم ببره ، اون موقع ست که می فهمم آقا راضیه.


اینجور منتظر موندن مرد میخواد!