بعد از یه سفر مشتی امام رضا(علیه السلام)
اولین چیزی که به ذهن آدم می رسه
اینه که تا می تونه برا امام زمانش کار کنه
و اینم خاصیت تربیتی امام رضاست
مارو همیشه برا ظهور حضرت آماده می کنه.
استاد حوزه مون می گفت:
یکی از رفقای طلبه ش شدیداً اهل کار و تلاش بود.
همیشه در حال مطالعه خوابش می برد.
بهش می گفتیم: فلانی! چرا مثل همه جاتو نمیندازی یه گوشه راحت بخوابی؟
می گفت: من سرباز امام زمانم ، یعنی وقف امام زمانم ، حالا که وقفم حق تصرف در وقف رو ندارم ، نمی تونم با اختیار خودم برم بخوابم! ، پس تا موقعی که جون دارم کار می کنم ، تا موقعی که خوابم ببره ، اون موقع ست که می فهمم آقا راضیه.
اینجور منتظر موندن مرد میخواد!
